Paolo Canetti, van oorsprong Milanees en roeping, werd in 1940 geboren in een familie van schilders en vanaf de eerste jaren van zijn leven ontwikkelde hij deze aanleg door kunstacademies te volgen en in de voetsporen van zijn vader te treden. De eerste solotentoonstelling in Milaan dateert van 1968 en komt over een paar jaar aan om te exposeren in prestigieuze internationale galerijen, van Frankrijk tot Japan en Amerika. Al in de beginjaren komt de voorliefde voor bepaalde onderwerpen, huizen en landschappen, warme kleuren en weelderige natuur aan het licht. Een schilderij dat je doet mediteren, geïnternaliseerd maar sociaal. De volwassen Canetti gaat uit van een formele en chromatische vooruitgang, zonder zich te laten meeslepen door de verbitterde virtuositeit van zijn andere jonge collega's. Een serene aard die zich identificeert met de teleurstelling van de meest nederige mannen, steeds meer aandacht voor formeel onderzoek en toekomstige resultaten. Na een lange kubistische periode keert hij enigszins terug naar wat zijn oorspronkelijke stijl was, in scènes met onderliggende aandacht, met illustraties van het sociale leven. In het huidige Canetti voelt en merkt men de afwijzing van de cultuur van het negatieve. Het schilderij dateert uit 1966, meet 50x70 en is geschilderd op canvas. Het komt uit mijn privécollectie.
Meer informatie:
http://www.catawiki.nl