Bugatti Type 57 Cabriolet 1938 M0510 (bj 1936)

Carrosserievorm: Cabriolet
Brandstofsoort: Benzine
Transmissie: Handgeschakeld
Bouwjaar: 1936
Tellerstand: 3.390 km
Kleur: Rood
BTW/marge: BTW niet verrekenbaar voor ondernemers (margeregeling)
Motorrijtuigenbelasting: geen

Volgens Bugatti-historicus Pierre-Yves Laugier was dit Type 57 het tweede van zeven voorbeelden van de beroemde Atalante, in zijn vroege vorm bekend als de Faux Cabriolet; het had een stoffen dak dat helemaal naar de achterkant van de auto opende, vergelijkbaar met de bovenkant van een Citröen 2CV. Gebouwd in juni 1935, werd hij op 8 juni 1935 geregistreerd op naam van een Lucien Blanc van Agen, die hem daar registreerde als 2049 JV 2. De heer Blanc was een bekende Bugatti-klant, die eerder een Type 35 had gekocht. In zijn eigendom was de Type 57 werd later in 1935 gefotografeerd door Bugatti-liefhebber Jim Byrom bij de Spaanse douane.

Ongeveer een jaar na zijn aankoop verkocht de heer Blanc de Type 57 aan een onbekende eigenaar in Parijs, die hem daar op 7 augustus 1936 registreerde als "6273 RK 5". Deze eigenaar heeft de auto twee jaar in bezit gehad voordat hij hem in september 1938 verkocht aan Georges Pilon de Loynes uit Nantes, waar hij werd geregistreerd als "9941 JH4". De heer De Loyne gaf op zijn beurt de Bugatti, nog steeds in zijn originele kleuren en configuratie, door aan Pierre Douarre, een vliegtuigpiloot die toen studeerde aan de vliegschool van Versailles. Toen hij in 1944 naar het Russische front vertrok, werd het waarschijnlijk achtergelaten in de buurt van Toulon, zijn oorspronkelijke huis, en overleefde het de rest van de oorlog daar, voordat het in augustus 1946 weer op de weg werd gezet door een monteur in Marseille.

Op 26 augustus 1946 werd de auto geregistreerd als "6788 CB4" in de Bouches du Rhone door Jean Filippi, met, enigszins verwarrend, de identiteit van een Type 49, nummer 49258, die vermoedelijk tijdens de oorlog was opengebroken. Op dat moment was de Type 57 nu een drophead-coupé, met behoud van het grootste deel van de originele Faux Cabriolet-carrosserie, maar met het dak verwijderd en de toevoegingen van nieuwe bumpers, chromen achterspatbordbekleding, een opvouwbare voorruit en een bagagerek achter. De heer Laugier is van mening dat de auto op het moment van deze aanpassingen mogelijk was uitgerust met het huidige Type 57-frame van de tweede serie.

Minder dan een maand nadat dhr. Filippi de auto had geregistreerd, werd hij verkocht aan Marcel Maillet, de eerste van een aantal kortetermijneigenaren in Marseille die de Bugatti in bezit zouden krijgen voordat hij in augustus 1949 terugkeerde naar Parijs. Christian d'Epenoux, de latere een bekende verslaggever voor L'Express bekend als "The Baron", kocht de auto in 1956 op een veiling die door Les Domaines in die stad werd gehouden. Helaas kon hij de Bugatti niet lang houden, omdat zijn studiefinanciering noodzakelijk was de verkoop voor de toen opmerkelijke som van 3.000 frank aan Alexandre Babeanu, een chemisch ingenieur.

In 1974 werd de auto gekocht door Bugatti-enthousiasteling Claude Jeangirard uit de Loire-vallei, voor wie hij negen jaar werd onderhouden door de bekende specialist Henri Novo. Jeangirard gaf het in 1983 door aan de bekende en productieve Bugatti-verzamelaar, Michel Seydoux. In eigendom van Seydoux werd de Bugatti zwart en rood afgewerkt door de bekende Carrosserie Lecoq, en de mechanische componenten werden gereviseerd door Gaston Garino uit Puteaux. De huidige collectie kocht de cabriolet vervolgens eind jaren negentig van de heer Seydoux en is sindsdien grotendeels buiten het zicht van het publiek gebleven.

Inspectie van de auto van vandaag toont aan dat, typerend voor Lecoq's kwaliteitsvakmanschap, hij in hoogwaardige cosmetische...