1992/93 Topps Draft Picks #362 Shaquille O'Neal - Rookie - European Grading 9
Bieden
- Prijs:
- Bieden
- Hoogste bod:
- Nog niet geboden
- Sinds:
- 28 dagen
- Gezien:
- 2 keer
- Adverteerder:
- Catawiki
- Activiteit:
- 12 jaar actief op Marktnet
Een legendarische rookie-kaart van legende Shaq O'neal.
- Topps #362 uit 1992
Deze kaart geeft verzamelaars nog een geweldige kijk op hoe dominant Shaq was in de verf.
Ik ben er vrij zeker van dat dit de kleine aanvaller van Timberwolves is, Bob McCann, die ongeveer 1,80 meter lang was en hem wanhopig probeerde te verdedigen.
Dat is waarschijnlijk de reden waarom Shaq's ogen zo groot zijn op deze foto: hij staat opgekrikt van opwinding en roept om de bal voor een makkelijke twee punten.
Topps heeft ook een "Topps Gold" -versie van deze kaart uitgebracht, gemakkelijk te herkennen aan het met goudfolie gestempelde naamplaatje aan de onderkant.
Shaquille Rashaun O'Neal (geboren op 6 maart 1972), algemeen bekend als "Shaq", is een Amerikaanse voormalige professionele basketbalspeler die sportanalist is bij het televisieprogramma Inside the NBA. O'Neal wordt beschouwd als een van de grootste basketballers en centra aller tijden. Hij was een 7-foot-1-inch (2,16 m) en 325-pond (147 kg) centrum die voor zes teams speelde tijdens zijn 19-jarige carrière bij de National Basketball Association (NBA) en is viervoudig NBA-kampioen .
Na het spelen van universiteitsbasketbal voor de LSU Tigers, werd O'Neal opgesteld door de Orlando Magic met de eerste algemene keuze in het NBA-ontwerp van 1992. Hij werd al snel een van de beste centra in de competitie, won Rookie of the Year in 1992-1993 en leidde zijn team naar de NBA-finale van 1995. Na vier jaar bij de Magic tekende O'Neal als free agent bij de Los Angeles Lakers. Ze wonnen drie opeenvolgende kampioenschappen in 2000, 2001 en 2002. Temidden van spanningen tussen O'Neal en Kobe Bryant, werd O'Neal in 2004 verhandeld naar de Miami Heat, en zijn vierde NBA-kampioenschap volgde in 2006. Halverwege de 2007-2008 seizoen werd hij geruild naar de Phoenix Suns. Na anderhalf seizoen bij de Suns werd O'Neal in het seizoen 2009-2010 geruild naar de Cleveland Cavaliers. O'Neal speelde voor de Boston Celtics in het seizoen 2010-2011 voordat hij met pensioen ging.
O'Neal's individuele onderscheidingen omvatten de 1999-2000 Most Valuable Player (MVP) Award, de 1992-1993 NBA Rookie of the Year-prijs, 15 All-Star Game-selecties, drie All-Star Game MVP-prijzen, drie Finals MVP-prijzen, twee scoretitels, 14 All-NBA-teamselecties en drie NBA All-Defensive Team-selecties. Hij is een van de slechts drie spelers die in hetzelfde jaar (2000) NBA MVP-, All-Star Game MVP- en Finals MVP-prijzen heeft gewonnen; de andere spelers zijn Willis Reed in 1970 en Michael Jordan in 1996 en 1998. Hij staat op de 8e plaats aller tijden in gescoorde punten, 6e in velddoelpunten, 15e in rebounds en 8e in blokken. Vanwege zijn vermogen om de basketbal te dunken en van dichtbij te scoren, staat O'Neal ook op de derde plaats aller tijden wat betreft velddoelpuntpercentage (58,2%). O'Neal werd in 2016 gekozen in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Hij werd in 2017 gekozen in de FIBA Hall of Fame
- Topps #362 uit 1992
Deze kaart geeft verzamelaars nog een geweldige kijk op hoe dominant Shaq was in de verf.
Ik ben er vrij zeker van dat dit de kleine aanvaller van Timberwolves is, Bob McCann, die ongeveer 1,80 meter lang was en hem wanhopig probeerde te verdedigen.
Dat is waarschijnlijk de reden waarom Shaq's ogen zo groot zijn op deze foto: hij staat opgekrikt van opwinding en roept om de bal voor een makkelijke twee punten.
Topps heeft ook een "Topps Gold" -versie van deze kaart uitgebracht, gemakkelijk te herkennen aan het met goudfolie gestempelde naamplaatje aan de onderkant.
Shaquille Rashaun O'Neal (geboren op 6 maart 1972), algemeen bekend als "Shaq", is een Amerikaanse voormalige professionele basketbalspeler die sportanalist is bij het televisieprogramma Inside the NBA. O'Neal wordt beschouwd als een van de grootste basketballers en centra aller tijden. Hij was een 7-foot-1-inch (2,16 m) en 325-pond (147 kg) centrum die voor zes teams speelde tijdens zijn 19-jarige carrière bij de National Basketball Association (NBA) en is viervoudig NBA-kampioen .
Na het spelen van universiteitsbasketbal voor de LSU Tigers, werd O'Neal opgesteld door de Orlando Magic met de eerste algemene keuze in het NBA-ontwerp van 1992. Hij werd al snel een van de beste centra in de competitie, won Rookie of the Year in 1992-1993 en leidde zijn team naar de NBA-finale van 1995. Na vier jaar bij de Magic tekende O'Neal als free agent bij de Los Angeles Lakers. Ze wonnen drie opeenvolgende kampioenschappen in 2000, 2001 en 2002. Temidden van spanningen tussen O'Neal en Kobe Bryant, werd O'Neal in 2004 verhandeld naar de Miami Heat, en zijn vierde NBA-kampioenschap volgde in 2006. Halverwege de 2007-2008 seizoen werd hij geruild naar de Phoenix Suns. Na anderhalf seizoen bij de Suns werd O'Neal in het seizoen 2009-2010 geruild naar de Cleveland Cavaliers. O'Neal speelde voor de Boston Celtics in het seizoen 2010-2011 voordat hij met pensioen ging.
O'Neal's individuele onderscheidingen omvatten de 1999-2000 Most Valuable Player (MVP) Award, de 1992-1993 NBA Rookie of the Year-prijs, 15 All-Star Game-selecties, drie All-Star Game MVP-prijzen, drie Finals MVP-prijzen, twee scoretitels, 14 All-NBA-teamselecties en drie NBA All-Defensive Team-selecties. Hij is een van de slechts drie spelers die in hetzelfde jaar (2000) NBA MVP-, All-Star Game MVP- en Finals MVP-prijzen heeft gewonnen; de andere spelers zijn Willis Reed in 1970 en Michael Jordan in 1996 en 1998. Hij staat op de 8e plaats aller tijden in gescoorde punten, 6e in velddoelpunten, 15e in rebounds en 8e in blokken. Vanwege zijn vermogen om de basketbal te dunken en van dichtbij te scoren, staat O'Neal ook op de derde plaats aller tijden wat betreft velddoelpuntpercentage (58,2%). O'Neal werd in 2016 gekozen in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Hij werd in 2017 gekozen in de FIBA Hall of Fame
Meer informatie:
http://www.catawiki.nl